بیماری ها
نوشته شده توسط : حامد

 

یکی از بیماری های شایع در ماهیان آب شور و شیرین می باشد.کمبود ویتامین و مواد معدنی و دادن دل خالی به ماهی در کنار انگل های تک یاخته ای پوستی اسپیرونوکلئوس(Spironucleus) و بعد از آن هگزامیتا (Hexamita) اصلی ترین عوامل بروز این بیماری هستند.

علایم:

1.به وجود آمدن سوراخ ها و خراش هایی روی سر و اطراف چشم و ادامه پیدا کردن روی خط جانبی بدن ماهی
2.خراشیدن و کوبیدن پوست بدن به اشیای داخل آکواریوم
3.تیره شدن رنگ پوست ماهی

مشخصه اصلی سوراخ های روی سر ماهی خونی و زخمی نبودن آن است.سوراخ ها بیشتر زمینه ای سفید و روشن دارند و بیشتر به فرو رفتگی شبیهند تا زخم.
درمان این بیماری در مراحل اولیه بسیار ساده و سریع است و معمولا در صورت تشخیص به موقع باعث تلف شدن ماهی نمی شود.

درمان دارویی:

راه اول:

سریع ترین و بهترین و ارزان ترین گزینه برای درمان بیماری سوراخ روی سر قرص مترونیدازول (
Metronidazole) است.این قرص در ورق های 250 میلی گرمی در داروخانه های انسانی موجود است.

250 میلی گرم به ازای هر 10 گالن معادل 37.8 لیتر آب(هر گالن 3.78 لیتر است)
دارو باید 3 بار به صورت یک روز در میان تکرار شود.قبل از اضافه کردن هر دوز 25
٪ از آب آکواریوم سیفون شود.

راه دوم:

استفاده از سرا فلاجلول (
Sera Flagelloll) محصول کمپانی سرا(مشخصات و دوز مصرفی دارو روی بروشور داخل جعبه موجود است)

درمان جانبی:

رعایت کردن موارد زیر ضروری است و در کنار یکی از دارو های فوق کمک زیادی به درمان بیماری میکند.

1.بالا بردن دمای آب. (بین 30 تا 34 درجه سانتیگراد بر اساس مقاومت ماهی)
2.اضافه کردن
 یک قاشق غذا خوری نمک بدون ید در هر 20 لیتر آب.
3.رژیم غذایی غنی از ویتامین ها و مواد معدنی.کمپانی سرا محصولی با عنوان سرا مینرال(Sera Mineral) که حاوی مواد معدنی مورد نیاز ماهیست ارائه کرده که در بازار ایران هم موجود است.دادن دل خالص به ماهی یکی از اصلی ترین دلایل کمبود ویتامین و مواد معدنی در ماهی است.یک غذای خشک در کنار دل یا میگو میتواند غذای مناسبی برای ماهی ها باشد.
4.خارج کردن ذغال اکتیو از فیلتر(این قضیه به اثبات نرسیده ولی منابع زیادی هستند که شیوع این بیماری را به استفاده مداوم از ذغال اکتیو نسبت میدهند)
انگل پوستی از انواع انگل های تک یاخته ای (Protozoan) است که پوست بدن و آبشش ماهی را درگیر میکند.این انگل نه زنده زاست و نه تخم گذار و به شیوه تقسیم شدن یا شکافته شدن دو تایی (Binary Fission) تکثیر میشود.دو گونه مشخص پوستی و آبششی این انگل در تانک های آکواریوم شناخته شده است که نوع آبششی آن کوچک تر و سرعت حرکت و تکثیر آن بیشتر است.
علائم بیماری:
1.خراشیدن و کوبیدن پوست بدن به اشیای داخل آکواریوم
2.تیره شدن رنگ بدن ماهی
3.بی حرکت ماندن یا گوشه گیر شدن ماهی
4.پدید آمدن نقطه ها و لکه های ابری و سفید رنگ روی سطح پوست ماهی
5.ابری شدن چشم
6.آمدن ماهی به سطح آب و تنفس سنگین و بریده و نا منظم برای گرفتن اکسیژن(در صورت آلوده شدن آبشش ها)
7.به وجود آمدن لایه سفید وصله مانند روی تن ماهی یا همون
WhitePatch
8.ترشح موکوس روی سطح بدن ماهی به منظور محافظت بیشتر از پوست ماهی
9.کم شدن اشتهای ماهی
10.لاغر شدن ماهی
11.سست شدن ماهی و رفتی به حالتی شبیه به خواب یا کما!!! و نهایتا مرگ ماهی
این انگل به راحتی در آب شنا می کند و به دنبال میزبانی برای ادامه زندگی می گردد.در صورت بروز علائم در یک ماهی معمولا بیشتر ماهی های موجود در آن تانک به این انگل آلوده می شوند.کیفیت بد آب اکواریوم روند این بیماری را تشدید میکند.غذای زنده و ماهی آلوده از اصلی ترین دلایل ورود این انگل به تانک است.
راه های درمان:
بالا بردن دمای آب (بین 30 تا 34 درجه سانتیگراد بر اساس مقاومت ماهی) به درمان این بیماری کمک میکند.
اضافه کردن 1 قاشق غذا خوری نمک بدون ید در هر 20 لیتر آب به درمان این بیماری کمک میکند.
راه اول :

حمام نمک
:
7.5 قاشق غذا خوری نمک بدون ید به ازای هر گالن آب(معادل 3.78 لیتر) و انتقال ماهی به این محلول تا زمانی که تعادل ماهی به هم بخورد(بسته به تحمل انواع مختلف بین 30 ثانیه تا چند دقیقه) و بعد از آن انتقال ماهی به آب تمیز.یا 2.
۵ قاشق غذا خوری نمک بدون ید به ازای هر گالن آب(معالد 3.78 لیتر) و انتقال ماهی به این محلول برای مدت 10 الی 15 دقیقه و بعد از آن انتقال ماهی به آب تمیز.

راه دوم :

مالاچیت گرین
:

1 میلی گرم به ازای هر 5 لیتر آب به مدت 4 تا 5 روز

به دلیل وجود تخم انگل درمان باید روز اول و سوم و پنجم و هفتم تکرار شود.

استفاده از پودر مالاچیت گرین به دلیل سمی بودن پیشنهاد نمیشه.در حال حاضر دارو هایی
 در بازار موجود هست که ماده موثر آن ها فرمالین + مالاچیت گرین است.

ماده موثر
Sera Costapur و Tetra Contraspot و Tetra ContraIck هر سه فرمالین 37% و مالاچیت گرین است.

راه سوم :

سولفات مس
:

1 ملیگرم به ازای هر 5 لیتر آب.طول درمان 5 تا 7 روز.بعد از پایان این مدت 100% سیفون و تکرار مجدد دوز دارو.

راه چهارم :

فرمالین
:

1 تا 2 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (
GH) بین 0 تا 2
2 تا 3 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (
GH) بین 3 تا 5
4 تا 5 قطره به ازای هر گالن آب(هر گالن معادل 3.78 لیتر است) در آب های با سختی (
GH) بالای 6

به دلیل وجود تخم انگل درمان باید روز اول و سوم و پنجم و هفتم تکرار شود.

محصولات آماده ای
 در بازار هست که ماده اصلی آن ها فرمالین و مالاچیت گرین است.

ماده موثر
Sera Costapur و Tetra Contraspot و Tetra ContraIck هر سه فرمالین 37% و مالاچیت گرین است.

راه پنجم:

پرمنگنات پتاسیم :

حمام کوتاه مدت :
10 میلی گرم به ازای هر لیتر آب و حمام دادن ماهی به مدت 10 دقیقه

حمام دراز مدت :
1 یا 2 میلی گرم به ازای هر لیتر آب و حمام دادن ماهی به مدت حد اقل 4 ساعت

بهتر است
 از آبی استفاده شود که سختی آن پایین باشد مثل آب r.o یا آبی که دو سومش آب مقطر باشد و یک سومش آب شیر.

راه ششم :

آکریفلاوین :

اضافه کردن یک تا 3 قطره از محلول آکریفلاوین در هر لیتر آب آکواریوم .
(1 گرم پودر آکریفلاوین در یک لیتر آب برابر است با یک لیتر محلول آکریفلاوین)
 
 
یکی از بیماری های معمولی ماهی های آکواریومی متورم شدن و بیرون آمدن چشم از حدقه است.بیماری ممکن است توسط عوامل مختلف بیماری زا در ماهی ها به وجود آید.معمولا این بیماری جز علائم ثانوی بیماری های باکتریایی ایکتیوفونوس یا پزودوموناس می باشد.در برخی موارد به آسانی می توان تشکیل حباب هوا را داخل چشم که توسط باکتری های مولد گاز ایجاد می شود مشاهده نمود.هیچ گونه دارویی برای مداوای این گونه آلودگی شناخته نشده است.در مواقعی که بیماری توسط باکتری ایکتیوفونوس حاصل می شود باید ماهی آلوده را از آکواریوم خارج کرده و آن را معدوم نمود.باکتری های مولد گاز ممکن است باعث بیرون آمدن کامل عدسی چشم ماهی گردند.در برخی موارد ممکن است زخم حاصله در چشم ماهی کم کم التیام یافته و به حالت عادی بازگردد،ولی طبیعتا ماهی بینایی خود را از دست می دهد.
 
 
این بیماری یکی از نامانوس ترین و ناخوشایندترین بیماری های ماهی های آکواریومی می باشد.ماهی آلوده دارای بدنی متورم-فلس هایی برجسته و زاویه دار با بدن و چشم هایی بر آمده می باشد.عامل مولد آن نوعی باکتری از جنس پزودوموناساست.علاوه بر باکتری این بیماری ممکن است در اثر بدی تغذیه نیز به وجود آید.اگر عامل مولد آن بدی تغذیه باشد بیماری مسری نخواهد بود.بهترین راه مبارزه با آن غوطه ور ساختن ماهی آلوده در محلول ۵۰تا۱۰۰ میلیگرم در لیتر آنتی بیوتیک از جنس اورومایسین یا پنی سیلین می باشد.اگر بیماری در اثر بدی تغذیه به وجود آمده باشد بهترین راه مداوای آن تغییر رژیم غذایی ماهی می باشد.در هر صورت پس از مشاهده ی بیماری باید ماهی آلوده را از سایر ماهی ها جدا نمود.
بیماری آرگولوزیس
 
 
 
 
 
نوع بیماری:انگلی(سخت پوست)
عامل بیماریArgulus Sp:
نحوه تشخیص:
جمع شدن باله ها، تورم و قرمزی در نواحی مختلف، رؤیت انگلشبیه سفره ماهی کوچک (سفید یا سبز کمرنگ)، خارش، زخم های گرد در اطراف محل جراحتانگل
نحوه درمان:
جداسازی انگل به وسیله پنس و ضد عفونی محل گزش با الکلسفید، argumor
اختلال کیسه شنا
 
 
 
 
نوع بیماری:ویروسی و ناشناخته
عامل بیماری:ناشناخته (احتمالاً وجود بیش از حد هیدرات کربن در غذا + ویروس)
نحوه تشخیص:
تورم شکم، لاغری مفرط سایر اندام ها، حرکات شنای ناگهانی،در بررسی پاتولوژیک تحلیل کیسه شنا و وجود چسبندگی و از همه مهمتر از دست دادنتعادل ماهی (سر و ته شدن)، معمولا ماهی در هنگام بیماری اشتهای خود را حفظ میکند.
نحوه درمان:
استفاده از آنتی بیوتیک های ماکرولیدی برای جلوگیریاز عفونت های ثانویه و کم کردن میزان هیدرات کربن در غذا، می توان از نخود پخته درغذا 3 روز متوالی استفاده کرد.
مسمومیت با نیتریت
 
 
 
 
نوع بیماری:غیرپاتوژنی
عامل بیماری:عوامل محیطی
نحوه تشخیص:
تنفس سریع در سطح آب، پررنگ شدن آبشش،‌ عدم تحریک پذیری درآسیب شناسی، تورم کبد و در مسمومیت شدید پارگی کبد و کیسه صفرا دیده می شود.
نحوه درمان:
سیفون کردن آب و خارج کردن نیتریت
 
میکروسپوریدیازیس
 
 
 
 
عامل بیماری:انواع مختلف میکروسپوریدیا
نحوه تشخیص:
تورم شکم در خانواده تتراها خصوصاً نئون ها، جوش های ریزپوستی، جدا افتادن ماهی آلوده از گله، بیماری به صورت انفرادی ظهور می کند و بهتدریج انتشار می یایبد. بی اشتهایی، لاغری و بی حالی
نحوه درمان:
درمان ندارد. تنها نئونها نسبت به این بیماری کمی مقاومت نشانمی دهند که البته در مراحل ابتدایی بیماری می توان از انواع قارچ کش ها و آنتیبیوتیک ها در کمک کردن به آنها  جلوگیری از بیماریهای ثانویه بهره برد
 
شیلودو لازیس
 
 
 
 
نوع بیماری:انگلی
عامل بیماری Chilodonella Cyprin: و Chilodonella SP
نحوهتشخیص:
رنگدانه های تیره در سراسر بدن، انگل های مژه دار به راحتیدر برداشت میکروسکوپی قابل تشخیص هستند، خارش ماهی، افزایش مخاط جلدی،‌ لکه هایسفید روی باله ها، تنفس سریع، بی اشتهایی در موارد شدید
نحوه درمان:
حمام فرمالین، حمام نمک یا حمام آکریفلاوین، Ektomor، aeneraltonic
 
 
ویبریوزیس
 
 
 
 
نوع بیماری:باکتریایی
عامل بیماری:انواع Vibrio
نحوهتشخیص:
ریزش فلس ها، پرخونی قاعده باله ها، حمع شدگی باله ها، نقاطکوچک خونریزی در نواحی دهان ماهی، عفونت روده و بی اشتهایی
نحوه درمان:
اکسی تتراسایکلین، مترونید ازول، بهتر است در مراحل ابتداییکه ماهی اشتها دارد دارو در غذا باشد و اگر قطع اشتها را شاهد بودیم می توان دارورا در آب اضافه کرد. داروی اصلی اکسی تتراسایکلین است و مترونیدازول بصورت توأم باآن برای جلوگیری از عفونتهای ثانویه مصرف می شود
 
هرپس ویروس
 
 
 
 
نوع بیماری:ویروسی
عامل بیماری:هرپسویروس کوی
نحوهتشخیص:
کمرنگ شدن آبشش در کوی ها،‌ خونریزی در چشم و تلفاتسریع
نحوه درمان:
درمان ندارد. در مراحل اولیه آسیکلوویر در آب اضافه میشود.
 
هگزامیتیازیس
 
 
 
 
 
نوع بیماری:انگلی
عاملبیماری: Hexamita Sp Spironocleus Sp
نحوه تشخیص:
سوراخ در سر،‌ دفع مدفوع همراه با موکوس و ترشحات زیاد،‌فرو رفتگی شکم، لاغری مفرط، ضخامت کیسه صفرا
نحوه درمان:
مترونیدازول در آب در مراحل ابتدایی، Hexaex در مراحلپیشرفته
 
بیماری های مختلف کلیوی
 
 
 
 
نوع بیماری:باکتریایی
عامل بیماری:Renibacterium Salmoninaram
نحوه تشخیص:
تیرگی رنگ بدن، پرخونی قاعده باله ها و لب ها، بیشتر سورم وآنجل درگیر می شوند. در بعضی موارد حالت های تاول روی کمر ماهی دیده می شود.
نحوه درمان:
اریترو مایسین یا سفالکسین
سفیدک (تک یاخته)
 
 
 
 
 


نوع بیماری:انگلی) تک یاخته)
عامل بیماری: Ichthyophthirius multifiliis
نحوه تشخیص:
نقاط سفید رنگ 1 میلی متری در تمامی سطح بدن، خارش بدنماهی
نحوه درمان:
بالا بردن دمای آب به میزان 4 درجه، نمک درمانی، Faunamore-p، Ich-out، Contra Ich
 
 
برانشیومایکوزیس
 
 
 
نوع بیماری:قارچی
عامل بیماری:انواع Brachiomyces
نحوهتشخیص:
حرکات عصبی، رشته های پنجه ای در آبشش، تنفس سریع
نحوه درمان:
در مراحل ابتدایی بهبود وضعیت آب بوسیله محصولات Microblift مؤثر است، اما در زمانی که بیماری پیشرفته است درمان خاصی جز مالاشیت گرین وجودندارد که این دارو نیز منع مصرف دارد.
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 


javahermarket



:: بازدید از این مطلب : 1597
|
امتیاز مطلب : 26
|
تعداد امتیازدهندگان : 9
|
مجموع امتیاز : 9
تاریخ انتشار : چهار شنبه 27 بهمن 1389 | نظرات ()
مطالب مرتبط با این پست
لیست
می توانید دیدگاه خود را بنویسید


نام
آدرس ایمیل
وب سایت/بلاگ
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

آپلود عکس دلخواه: